Logeren
"Ik kom bij je logeren," zegt Hieke tegen haar moeder.
"Gezellig," zegt die.
Hieke sleept haar dekbed de keuken in en maakt er een lekker plekje mee, vlakbij het aanrecht.
"Even mijn koffer halen," mompelt ze en verdwijnt weer. Een moment later is ze terug met een boodschappentas vol boek-jes en kleren. Pop Miep-die-maar-één-oog-heeft ligt er bovenop.
"Mag mijn baby ook
logeren?" vraagt
Hieke.
Dat mag, natuurlijk. Wie laat zijn baby nu thuis?
"Ik ben even boven," zegt Hieke's moeder.
Hieke hoort het niet eens. Ze is druk bezig haar pyjama aan te doen. Want bij logeren hoort slapen en bij slapen hoort een pyjama.
Pop Miep moet ook slapen. Onderuit de tas komt een hele stapel babykleertjes te voorschijn. Hieke zoekt iets moois uit voor Pop Miep om in te slapen.
Tussen de kleertjes heeft Hieke ook nog flessen en spenen en luiers verstopt. Allemaal uit de kast van het nieuwe baby'tje.
Die is er toch nog lang niet en Pop Miep-die-maar-één-oog-heeft is er wel.
Hieke kan haar baby toch niet zomaar in haar blote plastic laten logeren. En Pop Miep mocht mee logeren, dat heeft haar moeder zelf gezegd.
Voor de zekerheid stopt Hieke Pop Miep toch maar gauw onder haar dekbed. Dan ziet niemand dat ze babykleertjes aan heeft, en een luier om haar billen, en een speen in haar mond.